Η πρόκληση είναι η αλλαγή νοοτροπίας...

Προβληματισμός επικρατεί τον τελευταίο καιρό με τις ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό. Κάποιοι σπεύδουν  να θυμίσουν τη φράση του Αβέρωφ για το πρόβατο που φεύγει από το μαντρί και τον λύκο...αλλά μάλλον δεν υπάρχουν πια μαντριά περιχαρακωμένα.

Μέσα στην σημερινή πολύ ρευστή κατάσταση δεν  θα θέλαμε  να αμφισβητήσουμε την πολιτική αντίληψη και τις προθέσεις πολιτικών όπως ο Ανδρέας Λοβέρδος ή  άλλων, που είτε διαφώνησαν, είτε διαγράφηκαν λόγω της μη υπακοής στην κομματική γραμμή και τελικά αποχώρησαν ανεξαρτητοποιούμενοι  ή προσχώρησαν σε άλλο κόμμα ή ακόμη ίδρυσαν άλλον πολιτικό φορέα.

Ο προβληματισμός είναι αν η κίνησή τους αυτή είναι πολιτικά έντιμη; Γιατί φυσικά δεν αντικρούει στο Κανονισμό της Βουλής. Έτσι, όπως λειτουργεί ο εκλογικός νόμος και το μεταπολιτευτικό σύστημα  ο ψηφοφόρος ψηφίζει κυρίως το κόμμα,  και έπειτα δίνει την προτίμησή του σε συγκεκριμένο πρόσωπο. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια, ας μη σχολιάσουμε την παρούσα Βουλή, μια σειρά από "αναγνωρίσιμα ονόματα τηλεοπτικομουσικοθεατρικής πίστας"  προσκαλούνται από τα κόμματα προκειμένου να τονώσουν το προφίλ τους και να προσελκύσουν ψηφοφόρους.

Είναι η συνείδηση που σπρώχνει τους "διαφωνούντες" να προχωρήσουν σε δρόμους αυτόνομους; Τόσες αγεφύρωτες διαφορές προκύψαν που δεν γνώριζαν πριν τις εκλογές;

Φυσικά, ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν τα κόμματα στην Ελλάδα αλλά και το κοινοβουλευτικό σύστημα δεν αφήνει ιδιαίτερα περιθώρια στους βουλευτές. Οι περισσότερες διαγραφές ανακοινώνονται από τον αρχηγό του κόμματος χωρίς να ακολουθείται κάποια διαδικασία.

Παρά τις όποιες μεμονωμένες προσπάθειες δημοκρατικής οργάνωσης - που να σημειώσουμε ότι το ΠΑΣΟΚ με τον Γιώργο Παπανδρέου έκανε καινοτόμες για τα ελληνικά δεδομένα τομές με την ανάδειξη αρχηγού από τη Βάση κ.α-  αλλά ούτε το ίδιο ούτε τα υπόλοιπα κόμματα  λειτουργούν με γνήσιες δημοκρατικές διαδικασίες.

Έτσι, ο αποχωρών συνήθως, δεν αποδίδει και την έδρα του, οπως δεν το έκανε και ο Λομβέρδος, αντίθετα δήλωσε ότι θα προχωρήσει σε ίδρυση νέου φορέα, στηρίζοντας πάντα, την κυβέρνηση.

Πίσω όμως, από την ρομαντική αναζήτηση στα μονοπάτια της σοσιαλδημοκρατίας και της κεντροαριστεράς θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι το ρευστό πολιτικό τοπίο έχει πυροδοτήσει τις προσωπικές φιλοδοξίες στελεχών, οι οποίες όμως, απλά δίνουν στο πολίτη λάθος εντύπωση. Δεν αλλάζουν όλα με ένα νέο κόμμα στο προσκήνιο. Θα αλλάξουν όλα αν επιτέλους ο πολιτικός κόσμος και οι κοινωνία συνεργαστούν για να δομηθεί ένα σύγχρονο κράτος. Με Αξιοκρατία, Διαφάνεια, Ισονομία και Ισοπολιτεία. Χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας σε πολιτικούς και πολίτες... για μια δημοκρατική κοινωνία, όπου τον πρώτο λόγο θα έχει ο ενεργός Πολίτης...